Andere naam : Haan Gournay
0.0/5Het is moeilijk om de Gournay te missen en zijn atypische verenkleed dat bekend staat als steenachtig. Deze rustieke duivin van Franse bodem komt, zoals de naam al doet vermoeden, uit Gournay-en-Bray, in Seine-Maritime. Goede legkikker, dit oude ras is praktisch verdwenen na de oorlog, om in de jaren 90 door verschillende verenigingen te worden gerehabiliteerd. Er bestaat ook een dwergras van Gournay. Net zo elegant als haar lange neef, is ze een perfecte sierduivin.
 Familie | Phasianidae |
|---|---|
 Leggen | 160/200 |
 Roepen | kakelen, klepel, giechelen of cretelle |
 Lawaai | zwak voor de hen, sterk voor de haan |
 Gewicht | Haan: van 2,5 kg tot 3,0 kg Kip: van 2,0 kg tot 2,5 kg Dwerg: van 0,6 kg tot 0,9 kg |
 Snee | Van 25 cm tot 55 cm |
 Benodigde ruimte | 8/10 m2 |
 vliegen | beetje |
 Levensverwachting | Van 10 tot 12 jaar |
Fysieke kenmerken
De Gournay heeft een zeer langwerpig lichaam horizontaal alsof de Bijsnijden overontwikkeld was. Ze draagt haar staart hoog, recht op haar rug. Merk op dat met de jaren en opeenvolgende vervellingen, het verenkleed de neiging heeft om wit te worden, waardoor het een steeds meer uitgesproken zout- en peperuitstraling krijgt.
Ei sjabloon: 55 / 60g, witte schaal.
- Gevederte : zwart gevlekt met wit. Een verenkleed waarvan wordt gezegd dat het "kiezelsteen" is.
- Ogen : oranjegele iris.
- Bek : klein, gewelfd, mix van wit, roze en zwart.
- Kreta : eenvoudig, recht, vrij groot achterwaarts bereik.
- Borst : breed en diep, waardoor het een ronde vorm krijgt.
- bof : wit, soms met kleine rode accenten.
- Tarsi : vrij kort, zwart gemarmerd met roze. Vier tenen.
Gedrag en karakter
Makkelijk te kweken, de Gournay kip is zeer goedaardig en niet schuw voor een cent. Ze blijkt een huisdier formidabele die niet aarzelt om naar je toe te komen en je tederheid te tonen. Ze is echter geen hen die zonder haar leefruimte kan, de Gournay leeft graag in de buitenlucht en heeft een hekel aan krap in haar kippenhok. Ze geniet van het gezelschap van andere duivinnen en boerderijdieren, maar je hoeft hem geen metgezellen voor te stellen. In tegenstelling tot andere rassen, zoals de Harco, kan de Gournay-hen heel goed alleen of in paren leven.
Voeding
Geen specifieke aanbeveling voor deeten uit Gournay. Dit oude ras heeft altijd geweten hoe het moest met de middelen die voorhanden waren.
Als je wilt dat je braadpan goede eieren heeft, onthoud dan dat het voedsel moet zijn rijk aan eiwitten. In het geval dat u niet kiest voor conventionele korrels voor leghennen, zorg er dan voor dat u haar granendieet aanvult met eiwit erwten, gerst of haver.
Reproductie
De Gournay is een vrij vroegrijpe laag die bereikt vruchtbaarheid rond 3 maanden. Dit is geen goede broeder, het zal heel moeilijk zijn om zelf een vloer te bouwen met dit kuiken. Dit is zeker een van de factoren die hebben geleid tot het bijna uitsterven ervan. Sommige Gournays kunnen smeulen met oefenen, maar wedden in plaats daarvan op een elektrische broedmachine als je er zeker van wilt zijn dat je kuikens ziet geboren worden.
Gezondheid
In goed lokale kip, lijdt de Gournay niet aan een bepaald kwaad. Het heeft de stevigheid die het buitenleven vereist. Zoals veel kippen heeft ze de gewoonte om stofbaden om van parasieten af te komen. Dus als je zijn verenkleed slordig vindt, is er waarschijnlijk iets mis. Aan de andere kant zal een kip je altijd nodig hebben om van je af te komen Darm parasieten. Zorg ervoor dat het water helder en schoon is, je kunt ook een beetje appelciderazijn toevoegen, dit zal de aanwezige bacteriën elimineren door zijn desinfecterende en antibiotische eigenschappen. Vaccinaties voor kippen zijn niet verplicht, maar worden wel sterk aanbevolen.
Plaats van leven
La Gournay is een landhuis dat zijn oude gebruiken heeft behouden. Ze is geen voorkeursduivin als je haar weinig ruimte te bieden hebt. Ze gedijt in de buitenlucht waar ze kan pik de met gras begroeide grond op zoek naar scheuten en wormen. Ze is helemaal geen huismus en zal het grootste deel van haar tijd buiten doorbrengen, zelfs in de regen.
Geschiedenis van het ras
Het Gournay-ras heeft een extreem oude oorsprong. Zoals veel Normandische kippen (Crevecoeur, Merlerault, Pavilly…), dateert dit ras uit de tijd dat Normandië zijn naam kreeg: die van Vikingen. Het is in feite een kruising tussen een lokaal ras en een Scandinavisch ras, na de invasie van de Vikingen in de 15e eeuw, die de geboorte van de Gournay en zijn kiezel verenkleed. De historische geboorteplaats van het ras is Haute-Normandie, meer bepaald de regio Pays de Bray ten noordoosten van Rouen.
In de Middeleeuwen was dit pluimvee ook aanwezig in Europese hoven. Het is een van de eerste rassen van kuifhennen die in Frankrijk zijn waargenomen.
La Gournay zou echter moeten wachten tot het einde van de Eerste Wereldoorlog (1924) om zijn officiële standaard (zwart verenkleed / witte kiezelsteen) te verkrijgen. Het zal dan zijn populatie zien afnemen na de Tweede Wereldoorlog, verlaten zoals veel rustieke rassen ten gunste van geïmporteerde kippen met hogere opbrengsten. Het was in de jaren 1990 dat verschillende verenigingen, waaronder het Collectif pour la Preservation des Races avicoles Normandes, vochten voor de rehabilitatie van dit ras. Vandaag zijn er ongeveer 15.000 Gournay-kippen in Frankrijk. Er is ook een dwergvariëteit van Gournay die sinds 2003 als ras wordt erkend. Het is het werk van een Normandische leraar genaamd Bruno Lomenède.