Een hond die huilt als een wolf kan sommige mensen ongemakkelijk maken. Deze vocale signalen worden in feite over het algemeen geassocieerd met iets sinisters, zelfs een slecht voorteken in het collectieve onbewuste. Maar wat is het eigenlijk? Om welke redenen speelt de hond de wolf? Wat probeert hij uit te drukken?
De huilt gelijk aan die van Wolf worden waargenomen in sommige honden. Ze zijn leuk als ze worden geduwd puppy's, maar soms ook bronnen van ongemak wanneer ze worden uitgestoten door volwassen honden en op zo'n manier herhaald.
Zoals bij elke vorm van honden communicatie, is het belangrijk om het typische lupinegehuil van honden te begrijpen. Het is niet eenvoudig om de bijbehorende berichten te decoderen, maar dit: begrip staat toe Beter weten zijn vierbenige metgezel.
Gedrag geërfd van zijn voorouder: de wolf
Huilen maakt deel uit van het gedrag dat specifiek is voor wolven en wordt geërfd door onze honden. Dit is een vorm vansociale activiteiten zich uitdrukken door middel van stem, een vorm van communicatie tussen leden van a inpakken.
Wolven staan in feite bekend om hun roeping om zich te verzamelen en te evolueren in roedels, met een hiërarchie die wordt ingevoerd en communicatiecodes die de relaties tussen leden begeleiden door middel van stem en houding. In het wild begint de wolf te huilen als dat zo is verloren, op een manier om geef je positie aan aan andere leden van zijn roedel. Ze kunnen dan op hun beurt reageren door te schreeuwen.
Gehuil is ook territoriale signalen. Ze stellen leden van de roedel in staat om potentiële rivalen te laten weten dat ze zich in hun territorium bevinden. Ze waarschuwen dus iedereen die zou proberen het te benaderen.
Gehuil is daarom een van de basisvormen van communicatie bij wolven. Ze zijn een manier omsociale interacties en rapportage. Dit gedrag werd gedeeltelijk doorgegeven aan: huishond, maar in relatief kleine proporties.
Gehuil bij gedomesticeerde honden
In veel mindere mate aanwezig bij gedomesticeerde honden, wordt gehuil vergelijkbaar met dat van de wolf meer waargenomen bij de meer "lupoïde" rassen (Schor, Saarloos Wolfhond, Tsjechoslowaakse wolfhond, Groenlandse hond…), degenen die zijn geweest minder gemanipuleerd door mensen dan door anderen.
In de meeste gevallen beginnen wolfachtige honden zelfs te huilen. in reactie op geluiden identificeren ze zich als gehuil, zoals de sirene van een ambulance of een politieauto. Ze kunnen neem voor sociale gesprekken zoals die zijn uitgegeven door hun voorouders en dienovereenkomstig reageren.
Het komt ook voor dat een hond speel de wolf als antwoord op het lied van zijn meester. Nogmaals, het dier weet niet goed hoe het moet interpreteren wat het hoort, en ziet het als een sociale roep waarop het instinctief reageert.
Eindelijk kan de hond de wolf spelen als hij alleen is. De leegte achtergelaten door zijn afwezige roedel, die hier zijn menselijke familie is, dwingt hem tot het uiten van wolfachtig gehuil.