Het is het meest voorkomende kippenras ter wereld. In Frankrijk zijn er maar liefst 17 verschillende soorten veren voor de Leghorn. Als deze duivin uit Italië (Livorno) zo succesvol is, komt dat natuurlijk omdat ze veel eieren legt: zo'n 4 per week!
 Familie | Phasianidae |
|---|---|
 Leggen | 250/300 |
 Roepen | kakelen, klepel, giechelen of cretelle |
 Lawaai | sterk genoeg voor de hen, sterk voor de haan |
 Gewicht | Haan: van 2,0 kg tot 3,0 kg Kip: van 1,7 kg tot 2,5 kg Dwerg: van 0,8 kg tot 1,0 kg |
 Snee | Van 25 cm tot 55 cm |
 Benodigde ruimte | 6/9 m2 |
 vliegen | meer dan het gemiddelde |
 Levensverwachting | Van 10 tot 12 jaar |
Fysieke kenmerken
Hun verenkleed is er in veel verschillende kleuren en patronen. De Franse Pluimveefederatie somt in totaal 17 kleuren op: wit, wit en zwart hermelijnstijl, zilver, goud, goud met blauwe rand, goud met witte rand, donker goud-zalm, buff oranje, zwart, zwart wit kiezelsteen, koekoek, fawn , blauw, rood, bruin, eend, patrijs.
Ongeacht de kleurencombinatie, Leghorn kippen zijn altijd mooi.
Ei sjabloon: 50 / 55g, witte schaal.
- Gevederte : wit voor de originele Leghorn.
- Ogen : oranjerode iris.
- Bek : klein, gewelfd, geel.
- Kreta : helderrood, licht rozig, eenvoudig en groot, hangend in de hen.
- Borst : Fijn.
- bof : wit, soms met kleine gele accenten.
- Tarsi : vrij lang en dun, geel van kleur. Vier tenen.
Gedrag en karakter
De Leghorn is een slimme kip en vol hulpbronnen die veel van zijn voedsel zullen vinden als ze de ruimte krijgen die het nodig heeft. Het is een zeer actieve vogel die graag zoekt. In tegenstelling tot de meeste kippen, veel Leghorns vliegen goed en strijk neer in bomen als ze de kans krijgen. Deze duivin neigt ook een beetje luid te zijn, dus dat is het niet niet het ideale ras voor een stadstuin of in een woonwijk.
Hoewel ze opsluiting tolereren, moet je proberen ze voldoende ruimte en dingen te geven om te doen, want ze kunnen zich snel vervelen. De Leghorn heeft ook een reputatie als gespannen duivin, maar dit verschilt van soort tot soort. Ze blijven vaak uit de buurt van menselijk contact en kunnen lekken als je het hok betreedt. Het is duidelijk niet de perfecte metgezel om met je kinderen te spelen. Als u uw jonge hennen adopteert, is de kans groter dat ze minder bang zijn voor mensen, maar verwacht niet dat ze overlopen van aanhankelijk gezelschap.
Het is moeilijk om het gedrag van een ras met zoveel verschillende variëteiten te generaliseren. De beste manier om te beoordelen wat uw kuikens zullen worden, is door de ouders te zien (indien mogelijk) of de verkoper te vragen wat hun temperament is.
De hanen zijn heel actief, maar dat zijn ze niet niet agressief. Ook al zijn er altijd uitzonderingen op de regel!
De Dwergbeenhoorns hebben de neiging om meer volgzaam te zijn dan hun lange naamgenoten.
Voeding
De Leghorn verken de grond als een kleine kip. Dit vermogen om het vuil te schrapen en insecten te verzamelen kan erg handig zijn, vooral als je het alleen voedert met granen of planten met een laag eiwitgehalte. Het wordt nog steeds aanbevolen om uw kippen te voeren met korrels voor lagen, gedoseerd om uw kip de juiste dosis te gevenEssentiële aminozuren op zijn goede gezondheid. Zorg er ook voor dat hun voedsel niet te veel zout bevat. Als goede fijnproever zal ze ook genieten groenten en anderen keukenresten, natuurlijk het vermijden van voedsel dat verboden is voor kippen.
Reproductie
De Leghorn begint vrij snel te leggen en heeft een reputatie voor: blijf in een goed tempo liggen voor 3 of 4 jaar.
De eieren worden groter naarmate ze ouder wordt, zodat ze aan het einde van haar leven extra groot kunnen worden. cyclus voor het leggen van eieren.
Aan de andere kant veroorzaakte genetische selectie enige schade bij de Leghorns die waren geselecteerd om te leggen en niet om te broeden. Het is dus een slechte broedmachine. Ze zijn niet het type om op hun eieren te zitten, dus als je kuikens wilt, moet je de aanzetten broedmachine.
Als de kuikens uitkomen, worden ze vrij snel plat en worden ze snel volwassen. Er is echter geen manier om mannetjes van vrouwtjes te onderscheiden totdat ze enkele weken oud zijn. De twee zien eruit als twee druppels water totdat de richel groeit en het zingen begint.
Gezondheid
De Leghorn is een actieve duivin en rtegendraads en heeft geen specifiek gezondheidsprobleem te melden. Eenvoudige routinematige behandelingen (ontworming, vaccins…) zijn meer dan voldoende om uw hen jarenlang aan uw zijde te laten blijven.
Alleen wijzen om te onderstrepen, in de winter, de Leghorn-kippen met grote flexibele en hangende toppen zijn gevoelig voor bevriezing. Mogelijk moet u investeren in een pot vaseline om bevriezing te voorkomen. Neem anders een roze kuifvariëteit, zoals: Amerikaanse Leghorn.
Plaats van leven
Leghorns bestaan al honderden jaren en zijn in zoveel verschillende klimaten gefokt. Van de tropen tot winterse, koude Scandinavische landschappen, deze winterharde kippen kennen het allemaal.
Geen behoefte aan een uitgekiend kippenhok met temperatuurregeling!
De extreme hitte is echter niet prettiger voor uw duivinnen dan voor u. Zorg ervoor dat uw Leghorn in de zomer voldoende vers water en voldoende water heeft veel schaduw dat het goed met haar gaat.
Als het om de kou gaat, zijn de Leghorns niet echt koortsig, afgezien van hun vallende bergkam vorstgevoelig, kunnen ze tegen zeer lage temperaturen.
Zoals je weet, zijn de Leghorns ambitieuze acrobaten. Het is daarom noodzakelijk om ervoor te zorgen dat uw avonturenpark een kippenhok en een veilig parcours heeft, evenals een goede maat omheining rond hun verblijf om hen weg te houden van problemen en gevaren. Wees voorzichtig met je bloembedden of je moestuin, Leghorns zijn niet kieskeurig over wat ze pikken.
Geschiedenis van het ras
De exacte oorsprong van de Leghorn is niet bekend. Vanaf de 18ee eeuw waren er verschillende kleine rassen van soortgelijke kippen in de Toscane in Italië, waar de Leghorn is ontstaan. De naam Leghorn is in feite de verengelsing van de naam Livorno, Italiaanse havenstad.
De export begon in de jaren 1800, toen het vertrok naar Groot-Brittannië, Amerika en later Australië. Toen ze in 1828 arriveerde, werd ze geen erg populaire rasduivin in de Verenigde Staten. Het is niet bekend wat er met deze vroege vogels is gebeurd. De Engelsen en Amerikanen vonden de Leghorn te zwak. Het maakte zijn terugkeer over de Atlantische Oceaan rond 1910, toen de normen van het ras evolueerden om het imposanter te maken.
Er zijn vier soorten Leghorns sinds:
- De Oude leghorn of Livorno hen (“Livorno” in het Italiaans), de oorspronkelijke vorm van het ras
- De Moderne leghorn, een hybride ras geselecteerd in Duitsland
- De Amerikaanse Leghorn
- De Engelse leghorn
De divisie blijft tot op de dag van vandaag met de originele Leghorn-lijnen die slechts door enkele individuele fokkers worden gehouden. De overgrote meerderheid van de Leghorns van tegenwoordig wordt gefokt als industriële kippen. In feite is meer dan 70% van de soorten die worden gebruikt voor industriële legkippenrassen afkomstig van de Leghorn.