Tatoeages en microchips zijn de twee belangrijkste identificatiemiddelen voor honden. Het identificeren van uw hond is verplicht, maar ook erg handig. uitleg…
Identificeer je hond is niet alleen verplicht volgens de wet, maar het is ook handig in verschillende situaties zoals: verliezen, de geschillen, de vluchten en de ongelukken. Er zijn twee wettelijke identificatieprocedures: de tatoeëren en de microchip.
Sommige dieren hebben het een of het ander, andere hebben beide. Elk van deze twee vormen van identificatie heeft voor- en nadelen. Ze verwijzen naar de informatie die op de Identiteitskaart van de hond, die altijd moet worden bijgewerkt.
Een verplichte stap…
Het identificeren van uw hond is in de eerste plaats een kwestie van wettelijke verplichting. De wet N ° 99-5 van 6 januari 1999 bepaalt namelijk dat identificatie door middel van een microchip of tatoeage verplicht is voor alle honden in de leeftijd meer dan 4 maanden woonachtig in Frankrijk. Het moet ook systematisch worden uitgevoerd in het geval van: Verandering van eigenaarof het dier gratis werd weggegeven of verkocht. Dit is ook vereist als u uw begeleider wilt afzetten tegen pensioen en naar het buitenland reizen met hem.
… en nuttig in meer dan één opzicht
De identificatie van uw hond is niet alleen verplicht, maar ook: bruikbaar op verschillende niveaus. Het zal u toelaten om bewijzen dat u de eigenaar van het dier bent in geval van diefstal of procesvoering. De identificatie geeft u ook de mogelijkheid om: vind je hond als het verloren is gegaan of bij een ongeval. Dankzij de tatoeage of de microchip wordt u snel gecontacteerd door bijvoorbeeld de dierenarts of het asielpersoneel als deze aan hen is gegeven.
Daarnaast wordt er om legitimatie gevraagd als u uw dier een zorgverzekering wilt aanbieden.
Dankzij de identificatie konden veel mensen hun hond traceren, sommigen zelfs na enkele jaren van verdwijning, zoals Bella, de hond die 5 jaar rondzwierf voordat ze door haar familie werd opgehaald.
Zorg er dus voor dat uw puppy of hond een of andere vorm van identificatie heeft, zoals microchip en tatoeage. Laten we eerst naar dat laatste kijken…
Identificatie door tatoeage
Over het algemeen wordt tatoeëren gedaan met een dermatograaf, onder Algemene anesthesie en in het rechter oor van het dier. Het belangrijkste nadeel van deze identificatiemethode is dus de noodzaak om de hond in te laten slapen, maar het heeft nog steeds een belangrijk voordeel: levenslange zichtbaarheid. Bepaalde ziekten of laesies kunnen het echter veranderen, zoals terugkerende oorinfecties die verdikking van de huid van de oorschelp kunnen veroorzaken.
De tatoeage is duurzaam, maar ook snel en gemakkelijk toegankelijk. Je hoeft alleen je oren op te tillen om het te zien. De hond moet zich alsnog laten benaderen. De gemiddelde prijs van tatoeëren onder algehele narcose bij de dierenarts is rond 66 euro.
Identificatie door elektronische chip
Identificatie door elektronische chip bestaat uit het implanteren van een transponder onder de huid van de hond. De chip is erg kleine maat - het is niet veel groter dan een rijstkorrel - en wordt met een injectiespuit ter hoogte van de linker halsgroef (achter het linkeroor) geplaatst.
De installatie van een elektronische chip vereist geen: geen verdoving, behalve bij honden van kleine gestalte, te opgewonden of agressief. Het apparaat wordt gedetecteerd door middel van een lezer algemeen beschikbaar voor dierenartsen, politie- en rijkswachtdiensten of zelfs opvangpersoneel. Haal dit apparaat gewoon een tijdje over de halslijn van de hond nummer verschijnt op het scherm.
Dit nummer bestaat uit 15 cijfers : de eerste 3 komen overeen met het land (voor Frankrijk zijn dit 250), de volgende 2 identificeren de soort, de volgende 2 komen overeen met de chipfabrikant en de laatste 8 vormen de individuele identificatie van het dier.
Merk ten slotte op dat sinds 3 juli 2011 identificatie door microchip de enige is waarmee u zich in deEuropeese Unie met je hond. De prijs van implantatie van een microchip bij de dierenarts is tussen 60 en 70 euro.
De identiteitskaart
In de praktijk is dit de identiteitskaart van de hond. Het omvat de kenmerken van uw dier, evenals uw contact details.
Het huidige model bestaat uit 2 delen: een onderste deel dat je moet bewaren en een bovenste deel dat je naar de Société Centrale Canine moet sturen als er een wijziging is (verandering van eigenaar, verandering van adres …).
Het is belangrijk dat de identificatiekaart van de hond: bijwerken bij wijziging van houder, nieuw adres of zelfs telefoonnummer. Zo wordt ook het centrale dossier aangepast en wordt identificatie zo nodig vergemakkelijkt.
