Bij het observeren van de honden die door hun baasjes op straat of in parken worden uitgelaten, is het niet ongebruikelijk dat sommigen van hen zich systematisch proberen te verbergen zodra een medehond iets te dichtbij komt. De angst voor andere honden, die vaak zijn oorsprong vindt in de eerste weken van het leven van een dier, is niet onvermijdelijk.
Sommige honden ontwikkelen in de loop van de maanden en jaren een echte angst ten opzichte van hun soortgenoten. Hoeveel meesters roepen uit: "Waarom is mijn hond bang voor andere honden?". In de meeste gevallen is dit te wijten aan trauma ervaren tijdens hun jonge leeftijd.
De hond die bang is voor anderen begint dan te wegrennen. Soms kan het zelfs worden agressief. De gedragsproblemen van een hond die bang is dat zijn medemensen dat niet zijn niet onomkeerbaar. Ze kunnen worden verzacht door langdurig werk, gericht op het hervatten van hem vertrouwen en begrijp dat andere honden dat niet zijn geen bedreigingen.
Onvoldoende socialisatie
Een van de belangrijkste oorzaken van angst voor andere honden is een veel te vroeg spenen. De eerste fasen van socialisatie van het dier vinden plaats in de eerste weken na de geboorte. Deze periode wordt gekenmerkt door de alomtegenwoordigheid van de moeder en anderen puppy's van de domein. De jonge hond leert dan de basisgedragsregels door met zijn broers, zussen en moeder over de schouder te wrijven. Hij begrijpt hoe het voelt om te bijten of gebeten te worden, verwerft het ABC van hiërarchie en sociale interacties in het algemeen.
Te vroeg gescheiden van zijn gezin, is de puppy privaat van al dit leren en kunnen zo verschillende gedragsstoornissen ontwikkelen. deze worden moeilijk te corrigeren wanneer het dier groeit.
een trauma
Onaangename ervaringen of traumatisch maakt de hond ook bang voor zijn soortgenoten, zelfs als ze afkomstig zijn van individuen van andere soorten.
Een hond die geleden heeft slechte behandelingen mensen kunnen heel goed bang zijn voor andere honden. Een teef gemarkeerd door een poging om uitsteeksel bijzonder traumatisch heeft ook alle kans om later zijn medemensen te willen ontvluchten.
De vlucht, de eerste vertoning van de hond die zich bedreigd voelt
De hond die bang is voor andere vertegenwoordigers van zijn soort of voor enig ander element, zal vooral proberen om wegrennen wat hij waarneemt als een bedreigt. Hij probeert dan te schuilen tussen de benen van zijn meester als hij buiten is of onder een meubel als hij binnen is.
Als hij zichzelf vindt in het nauw gedreven en geen enkele mogelijkheid meer heeft om te vluchten, wordt zijn enige toevluchtagressiviteit. De bange hond, die zich gevangen voelt, voelt zich verplicht om zijn bijten voor zijn soortgenoot.
Van ongelukken kunnen zich dan voordoen, zowel tijdens de vlucht (bijvoorbeeld aangereden worden door een auto) als wanneer de hond zich probeert te verdedigen.
Niet speciaal doen
Sommige eigenaren van wie de honden angstig zijn, hebben de neiging om om ze te verdrinken onder de liefkozingen wanneer ze worden geconfronteerd met andere honden. Dit is een vergissing, omdat dit gedrag de overtuiging van de hond versterkt dat hij bedreigd werd en dat hij reden om bang te zijn.
Anderen proberen dit probleem op te lossen door y brutaal confronterend. Ze dwingen hen om andere honden te ontmoeten of te verhuizen naar plaatsen waar hun soortgenoten massaal aanwezig zijn. Nogmaals, dit is een houding contraproductief wat de alleen maar verergert spanning en traumatisering.
Hoe hem te helpen het vertrouwen in zijn medemensen terug te winnen?
Integendeel, het is raadzaam om een houding aan te nemen neutrale : wanneer een hond de zijne nadert, wat het beste is om te doen en te handelen zo rustig mogelijk. Honden ervaren de rusteloosheid en stress van hun baasjes, omdat ze hun sereniteit ervaren.
Het is dan een kwestie van het dier ongevoelig maken door het in kleine doses te confronteren met zijn soortgenoten. Hiervoor zou het ideaal zijn om samen te gaan met andere eigenaren die honden hebben kalm en verdraagzaam. Eerst laten we onze hond de ander van een afstand observeren, dan gaan we zal de afstand verkleinen die hen scheidt als en wanneer, over meerdere sessies.
De volgende stap is het koppelen van een positief gevoel tot een onaangename situatie: met hem spelen, hem iets lekkers aanbieden, op een plek waar andere honden komen.
Beetje bij beetje wordt de hond gewend om aan de aanwezigheid van soortgenoten en zullen er veel minder bang voor zijn. Het belangrijkste is om zijn reacties bij elke stap zorgvuldig te observeren om geen van hen te verbranden en hem te verlaten vooruitgang in je eigen tempo.